Svar við spurningakeppninni um hrútinn Kolbein.
Þá er þriðja og síðasta ærin borin og kom hún með tvö lömb annað hvítt, en það er smá litur á hinu, eiginlega ekki hægt að segja annað. Það er næstum móflekkótt en ókey kanski smá gult. Hvað finnst ykkur?

Skrítið að fá ekkert grábotnótt lamb undan hrútnum já svona standa nú bara málin stundum og ekkert við því að gera, en stundum gerast óvæntir atburðir sem maður á alls ekki von á. Stundum er maður heppinn.
Þann 13 maí s.l.  bar hjá okkur ær sem er Kveiksdóttir sem fékk með Nökkva 10-156 sem ég sagði frá í vetur. Ég ætlaði ekki að trúa mínum eigin augum þegar ég sá fyrra lambið hennar en það leit svona út.

Og hvað haldið þið? jú þetta er gimbur og er GRÂBOTNÔTT. eina litaða lambið í hópnum okkar litla. Jaá næsta vetur kemur Kolbeinn kanski sterkur til leiks, segi ekki meira um það í bili verður skoðað alvarlega næsta haust.
 Og til umhugsunar þá er þessi ær, Kveiksdóttir og Álsdóttirin sem fékk með Kolbeini, sammæðra en sú ær var dóttir Flotta frá sæðingastöð sem kominn er af grábotnóttri ær.

Vinningshafar í spurningakeppninni velkomin að Hvarfi næsta vetur og innheimtið vinninginn en sennilega verður Lárus að bjarga málunum fyrir Svan.
Setti fleiri myndir í myndaalbúm Hvarfs.

Kveðja Helga og Steini Kúld.
Hvarfi.

Á Selskógum gerðist það skemmtilega og óvænta, að hún Bílda sem er fjögura vetra ær sem Héðinn F. Valdimarsson á bar fjórum lömbum um hádegi í dag.

Hér er Bílda með lömbin sín fjögur. Það eru þrjár grimbar og einn hrútur sem er svartur á lit.Glæsileg lömb svo jöfn og fín. Pabbinn er Hrúturinn Grímur 10-476  sem er gráflekkóttur í eigu Agnars Jónassonar á Skyldi í Helgafellssveit.


Hér er Héðinn F. Valdimarsson ánægður með góða frjósemi.

Til Hamingju með fjórlembingana á Selskógum.

Ég setti fleiri myndir í albúm hjá Selskógum.

Svar við spurningakeppninni um grábotnótta hrútinn Kolbein.



Þá er önnur ærin borin og það var hvítur hrútur hjá henni.
Það er spurning?  hvort það eigi að fyrirgefa henni að koma með eitt lamb, jú ætli það ekki, hún var nú með þrjú í fyrra ???? Hann verður örugglega til sölu í haust hi hi.

Kveðja Helga og Steini kúld

"Jæja nú jæja" þá er það lokakafli þessarar ágætu ferðar. Við enduðum í Leifsbúð í svakalega góðri fiskisúpu með brauði eins og allir gátu í sig látið. Þar voru sýningar uppi í tilefni Jörfagleði. Björn Anton var með ljósmyndasýningu af fossum og vatnsföllum í Dölum, leirmunasýning Guggu ásamt fleiri sýningum sem voru í boði að sjá. það er gaman að koma í Leifsbúð góðir sýningasalir, veitingasalur og húsið er mjög huggulegt og notalegt í alla staði.
Björn Anton og Sigurður að spjalla.


Það voru hjónin Björn Anton og Gróa Dal sem tóku vel á móti okkur í Leifsbúð.
Kærar þakkir til þeirra heiðurshjóna.


Hér var setið í rólegheitum og spjallað. Svenni og Lauga.


Svo var leirmunasýning Guggu, margir skemmtilegir, flottir og skondnir hlutir.
Meðal annar þessi flotti hrútur.


Svo var blásið til brottferðar og allir klárir til heimferðar nema tveir sem urðu eftir á Jörfagleði.


Okkar eðalvagn og degi tekið að halla og komið að ferðalokum.

Þá er komið að lokaorðum. Mér fannst þessi ferð mjög góð, og á ferðanefndin stórt klapp fyrir   eins og alltaf. Þessar ferðir hafa verið alveg ógleymanlegar og skemmtilegar. Ég hlakka til þeirra næstu
Ég setti fleiri myndir í mynaalbúm en það er Steini Kúld sem á heiðurinn af myndunum.

Takk fyrir mig

Kveðja Helga.

""Jæja"" og enn skal haldið áfram og keyrt sem leið lá heim að Skarði og beint í Kirkju. Ekki var gengið til messu í þetta skiptið en fluttur var fróðleikur og sálmaspil.


Skarðskirkja.

Það var Þórunn Hilmarsdóttir (Stella) og dóttir hennar, Inga Dögg Kristinsdóttir sem tóku á móti okkur og sögðu okkur frá kirkjunni og hlutum sem í henni eru, og eru komnir vel til ára sinna og sumir lent á heimssýningu.


Altaristaflan í Skarðskirkju.

Þessi altaristafla er fræg fyrir að hafa farið á heimssýningu í París 1910 og munaði litlu að hún kæmi ekki heim aftur.

Kristinn Indriðason langafi Ingu sýndi kirkjuna oftar en einu sinni, nema það hafði brotnað úr altaristöflunni engill, (í töflunni eru munirnir handskornir úr tré) þá sagði Kristinn frá sögu altaristöflunnar og endaði á að segja," nema það vantar helvítis engilinn".

það var endað á sálmi en það var Jóhanna Ómarsdóttir sem sá um orgelspil.

Hér var tekið vel á móti okkur, hafið hjartans þakkir fyrir.

Setti inn fleiri myndir í albúm.

Kveðja Helga.